کیرکگور ترس و لرز را بهترین کتاب خود می‌دانست، او می‌گفت این کتاب برای جاودانه کردن نام من کافی است. هنر او در وادار ساختن ما به حس کردن خصلت‌های ویژه این قلمرو و مذهب هرگز چنین ژرف بر ما تاثیر ننهاده است و نیز هرگز روایتش تا این حد با شخصی‌ترین جدال‌هایش در پیوند نبوده...